سلام برادران و خواهران گرامی!

این صفحه را برای آن عده افغانها و غیر افغانهای که شایق صیانت فرهنگ و کُلتور افغانستان هستند، تهیه کرده ام و تا حد توان در حفظ و محارست آن سعی و مبارزه میکنم.

از افغانهای مسلمان و وطندوست نیز میخواهم که با روان کردن آثار ادبی و علمی شان وهم با فرستادن اسناد و مقالات معتبر که منوط به فرهنگ افغانستان باشند، ما را یاری کنند و در تثبیت و ارتقاء فرهنگ کشور عزیز خود سهیم گردند.

تاریخچۀ زبان دری

   در قسمت تاریخچۀ زبان دری نظریات و افکار مختلفی وجود دارد که چکیدۀ آنرا در زیر مینویسم. طوریکه تاریخ امروزه بیان میکند، در قدیم ها حاکم ویا سردار یک مملکت، یک پادشاه میبود. پادشاه از بهترین، لایقترین و ذهینترین انسانها را در گِرد خود جمع میکرد و با خود نگهمیداشت. از استعداد های آنها در بخشهای مختلف استفاده میکرد تا اینکه از بهترین و مُرفعترین زندگی برخوردار باشد.

    بطور مثال چندین هزار سال قبل پادشاه مصر از لیاقت و ایمانداری حضرت یوسف ع که وی در زندان آن پادشاه بود، مطلع شد و ویرا  فوراً از زندان رها کرد و سرپرستی تمام خزانه اش را در اختیار وی قرار داد و ایشانرا به آن مقام عالی منصوب کرد. (سوره یوسف ع آیات پنجاه تا پنجاه و دو).

    با بیان همین تمثیل شاهان قدیم اشخاص را که دارای استعداد خارق العاده، اخلاق نیکو، صداقت و ایمانداری میبودند، همچون یک عالم بزرگ، شاعر، دانشمند و غیره را در دربار خود نگهمیداشتند و با استفاده از لیاقت آنها زندگی پُر مُسرت را میگذشتاندند.

    با استناد از تاریخ نویسان باستان میتوان گفت که افغانها در آن مقطع زمانی دارای استعداد خارق العاده و مقام شامخی بودند.

   پادشاهان آن زمان شایق نگهداری و استخدام افغانهای با استعداد در دربار خود میشدند و از آنها میخواستند که به زبان دری برای شان شعر بگویند و آنها را خوش بسازند و غمهای شانرا رفع نمایند.

    بهمین دلیل افغانها از خیلی قدیم در خانه های مُجلل پادشاهان با بسیار عزت و سربلندی زندگی میکردند و باهم به دری گپ میزدند وهم شعر می سرودند.

    بنابران اساس زبان دری از همانجا سرچشمه گرفته است و دنبالۀ آن تا همین حالا ادامه دارد و تاریخچۀ بسیار قدیمی دارد.

    خلاصتاً دری بمعنی درباری است و این زبان در خانواده های درباری یا شاهی بیشتر از سه هزار سال قبل مورد استفاده قرار میگرفت و آنها بهمین زبان تکلم و معاشرت میکردند.

   مُنتجاً اساس زبان دری از بطن اجتماع مردم افغانستان متصاعد شده و در قصرهای شاهان قدیم بنام دری مُسمی و نهاده شده است که سلسلۀ آن تا همینروز در افغانستان ادامه دارد.

  پس همۀ افغانها مسئولیت دارند که در ابقای زبان دری که این یک تُحفۀ نادر، نیک و بزرگ از آباء و اجداد به ما میراث مانده است، سهیم گردند و در پیشبرد و ارتقای آن کوشا باشند.

محمدهاشم معلم زبانهای دری، پشتو و فارسی